Ολα τα ιστορικά προηγούμενα στη Γαλλία απέδειξαν ότι ένας κεντρώος υποψήφιος συνήθως αποτυγχάνει να εκλεγεί πρόεδρος. Αλλά ο Εμμανουέλ Μακρόν επωφελείται από ένα πρωτοφανές πολιτικό τοπίο: ο υποψήφιος της Δεξιάς κατέρρευσε με τα σκάνδαλα ενώ ο υποψήφιος του Σοσιαλιστικού κόμματος είναι πολύ αδύναμος.
Οταν εκδήλωσε την πρόθεσή του να είναι υποψήφιος πρόεδρος της Γαλλίας ο Εμμανουέλ Μακρόν όλοι έλεγαν γι'αυτόν ότι «μια μιντιο-δημοσκοπική φούσκα» η οποία αργά ή γρήγορα θα σκάσει. Ελεγαν, επίσης, ότι ο υποψήφιος του κεντρώου κινήματος «Εμπρός!» ήταν άπειρος πολιτικά και θα κατέληγε σίγουρα στο πάτωμα. Κανείς δεν πίστευε ότι αυτός ο υποψήφιος που απευθυνόταν «και αριστερά και δεξιά» θα μπορούσε να αντέξει την πίεση μιας εξαιρετικά πολωτικής προεκλογικής εκστρατείας.
Ο Μακρόν, παρότι τοποθετείται στο κέντρο της πολιτικής σκακιέρας, βρίσκεται σήμερα σε θέση φαβορί για την γαλλική προεδρία και τα ποσοστά του ανεβαίνουν όσο πολώνεται η πολιτική μάχη.
Και άλλοι κεντρώοι πολιτικοί έδωσαν τη μάχη της προεδρίας και απέτυχαν παταγωδώς. Την έδωσε ο Ρεμόν Μπαρ το 1988 και ο Εντουάρ Μπαλαντίρ το 1995.
Η μοναδική περίπτωση που ένας κεντρώος πολιτικός κέρδισε ήταν ο Ζισκάρ Ντεστέν, το 1974. Ο υποψήφιος είχε κατέβει με το σύνθημα «Αλλαγή χωρίς ρίσκο» και θα έχανε αν την τελευταία στιγμή ο Ζακ Σιράκ και άλλα στελέχη της δεξιάς δεν τον είχαν στηρίξει, προκαλώντας έτσι ρήγμα στη γαλλική γκολική δεξιά.
Αλλο παράδειγμα κεντρώου πολιτικού που απέτυχε να κερδίσει την προεδρία είναι ο Ζαν Πιέρ Σεβενεμάν, ο οποίος είχε ελπίσει ότι θα ενώσει «τους Δημοκρατικούς και των δύο τάσεων, δεξιάς και αριστεράς», αλλά πήρε μόνο 5,3% στις προεδρικές του 2002.
Αλλά και ο κεντρώος Φρανσουά Μπαϊρού επιχείρησε δύο φορές να αλώσει την γαλλική προεδρία. Μάλιστα, το 2007, οι δημοσκοπήσεις του έδιναν 22-24% πρόθεση ψήφου αλλά στο τέλος συγκέντρωσε μόνο 18,6%.
Αστάθεια της ψήφου
Και στην περίπτωση του Εμμανουέλ Μακρόν υπάρχει μια αστάθεια. Οι δημοσκοπήσεις τον φέρουν ψηλά, αλλά η πλειοψηφία των ερωτηθέντων απαντούσε ως πρόσφατα ότι μπορεί ακόμη να αλλάξει γνώμη. Αυτή η τάση δείχνει τώρα να σταθεροποιείται. Στην τελευταία έρευνα του Kantar-Sofres-OnePoint, το 54% των ψηφοφόρων του Μακρόν έλεγαν ότι ήταν «σίγουροι για την επιλογή τους» (+12% από τον Ιανουάριο).
Ο υποψήφιος του κινήματος Εμπρός! κατορθώνει σήμερα να ανεβαίνει στις μετρήσεις, παρότι στενοχώρησε τους ψηφοφόρους τόσο δεξιά όσο και αριστερά: αριστερά τους στενοχώρησε όταν είπε ότι οι εχθροί του γάμου των ομοφυλοφίλων «ταπεινώθηκαν», ενώ δεξιά τους στενοχώρησε όταν δήλωσε ότι οι γαλλικές αποικίες ήταν «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας».
Μιλάει ειλικρινά, όχι πελατειακά
Αυτό που δείχνουν οι μετρήσεις είναι ότι οι ψηφοφόροι τελικά εκτιμούν το γεγονός ότι ο Μακρόν μιλάει ειλικρινά και δεν δείχνει την υποκρισία ενός επαγγελματία της πολιτικής που απευθύνονται σε πελατειακές ομάδες. Τα ποσοστά του Εμμανουέλ Μακρόν ανέβηκαν περισσότερο, όταν τάχθηκε υπέρ του ο κεντρώος Φρανσουά Μπαϊρού, ο οποίος τον βοήθησε να βγει από το αδιέξοδο που τον έφεραν οι άστοχες δηλώσεις του. Σήμερα ο Μακρόν δείχνει να έχει αποκτήσει μια ανοδική δυναμική και ποσοστά 23-25% έναντι του δεξιού υποψηφίου Φρανσουά Φιγιόν (20-21%).
Η κακοδαιμονία του Κέντρου
Η κακοδαιμονία του Κέντρου ίσως ζυγίσει λιγότερο αυτή τη φορά εξαιτίας της εξαιρετικά ιδιόμορφης πολιτικής συγκυρίας. Η κεντρώα υποψηφιότητα του Μακρόν μπορεί τελικά να κερδίσει την προεδρία εξαιτίας της παρουσίας υποψηφίων της Δεξιάς και της Αριστεράς που είναι δομικά εξασθενημένοι.
Εξασθενημένοι αντίπαλοι
Και αυτό ακριβώς συμβαίνει αυτή τη στιγμή στη Γαλλία. Οι δύο άνδρες που είναι υποψήφιοι Δεξιά και Αριστερά (Φιγιόν και Αμόν) έχουν το στίγμα πολιτικών κομμάτων που κυβέρνησαν επί πολλές δεκαετίες -Οι Ρεμπουμπλικανοί στα δεξιά, το Σοσιαλιστικό κόμμα στα αριστερά- και κάνουν προεκλογική εκστρατεία με βαρίδια, παρά την αρχική, μη αναμενόμενη νίκη τους στις προκριματικές εκλογές των κομμάτων τους.
Η προσωπική εικόνα του Φρανσουά Φιγιόν τραυματίστηκε ανεπανόρθωτα από το σκάνδαλο της αργομισθίας της συζύγου του και των παιδιών του. Το 64% των ερωτηθέντων στις δημοσκοπήσεις δεν έχουν καθόλου καλή άποψη γι'αυτόν, ενώ μόνο το 17% έχει θετική εντύπωση, σύμφωνα με την τελευταία έρευνα της Ispos. Ακόμη και η Μαρίν Λεπέν έχει περισσότερες θετικές απαντήσεις (23%).
Ο Φρανσουά Φιγιόν για να ξαναχρυσώσει την εικόνα του καταφεύγει τώρα σε υπερβολές: δήλωσε πρόσφατα ότι η Γαλλία βρίσκεται «σε κατάσταση σχεδόν εμφυλίου πολέμου». Ενώ έχει ήδη χάσει μονάδες στις δημοσκοπήσεις γιατί έκανε πίσω από αρχικές δηλώσεις του για το ασφαλιστικό.
Το χειρότερο για τον Φιγιόν είναι ότι για να αντιμετωπίσει την ισχυρή ακροδεξιά απειλή της Λεπέν, είναι αναγκασμένος να κάνει ακόμη πιο δεξιά στροφή. Στις πρόσφατες προεκλογικές του ομιλίες δίνει έμφαση στα θέματα της ασφάλειας και της μετανάστευσης και δείχνει αγχωμένος να σταματήσει τον διεμβολισμό της Λεπέν στους συντηρητικούς ψηφοφόρους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, ένα κομμάτι του κέντρου και της δεξιάς να στρέφεται οριστικά προς τον Εμμανουέλ Μακρόν.
Αδύναμος και πολύ αριστερός ο Αμόν
Ο Μπενουά Αμόν είναι μια άλλη δύσκολη περίπτωση, με παρόμοια προβλήματα. Η άνοδος του νεοκομμουνιστή Ζαν Λικ Μελανσόν, αναγκάζει τον Αμόν να κάνει όλο και πιο αριστερή στροφή, με αποτέλεσμα οι κεντροαριστεροί ψηφοφόροι να στρέφονται και πάλι προς τον Εμμανουέλ Μακρόν. Το χειρότερο είναι ότι το πρόγραμμα του Μπενουά Αμόν είναι υπερβολικά επικεντωμένο στα αριστερά σε σχέση με τις επιλογές του Σοσιαλιστικού κομματος. Αυτό το ρήγμα θεωρείται η αχίλλειος πτέρνα του υποψηφίου των σοσιαλιστών. Ετσι εξηγείται ότι οι μισοί οπαδοί του Σοσιαλιστικού κόμματος θα ψηφίσουν τον Μπενουά Αμόν αλλά οι άλλοι μισοί θα ψηφίσουν τον Εμμανουέλ Μακρόν.
Τέλος, ας σημειωθεί ότι ο Μπενουά Αμόν εξασφάλισε την υποστήριξη του ηγέτη των Οικολόγων Γιανίκ Ζαντό και ετοιμάζεται να κάνει σημαντικές παραχωρήσεις σε θέματα περιβάλλοντος και οικολογίας, γεγονός που ανησυχεί ιδιαίτερα τους ψηφοφόρους της μετριοπαθούς κεντροαριστεράς.
Πολιτικό δώρο
Η προσωπική αδυναμία του Φρανσουά Φιγιόν (σκάνδαλα) και η πολιτική αδυναμία του Μπενουά Αμόν (πολύ αριστερά) συγκλίνουν και προσφέρουν ένα απίστευτο πολιτικό δώρο στον κεντρώο υποψήφιο Εμμανουέλ Μακρόν. Επιπλέον, ο Μακρόν θα συνεργαστεί με έναν αυθεντικό κεντρώο πολιτικό, τον Φρανσουά Μπαϊρού, γεγονός που προσελκύει μετριοπαθείες προσωπικότητες από όλους τους ορίζοντες.
Δύο κόσμοι θα συγκρουστούν
Μια μονομαχία μεταξύ Λεπέν και Μακρόν στον δεύτερο γύρο, θα αποτύπωνε, χωρίς αμφιβολία, την παρούσα πολιτική συγκυρία της Γαλλίας. Το ντουέτο Δεξιά-Αριστερά θα παραχωρούσε τη θέση του στο δίλημμα «ανοιχτή χώρα-παγκοσμιοποίηση» (Μακρόν) από τη μία και «κλειστή χώρα-πατριώτες» από την άλλη (Λεπέν).
Δύο κόσμοι θα συγκρουστούν: η φιλελεύθερη οικονομία, η ελεύθερη αγορά, η Ευρώπη, η παγκοσμιοποίηση και η μετανάστευση είναι τα μεγάλα θέματα στα οποία η Γαλλία θα κρίνει το μέλλον της.
Ορισμένοι αναλυτές επισημαίνουν, ωστόσο, ότι αυτό το νέο δίπολο «Κέντρο-Ακρα Δεξιά» παρουσιάζει έναν κάποιο κίνδυνο για την δημοκρατία. Δεν αποκλείεται, ως το τέλος, ο Μακρόν να θεωρηθεί υποψήφιος των «ελίτ», αφού στηρίζεται από πολλά μίντια και έχει σημαντικά στηρίγματα στους οικονομικούς κύκλους. Οι δημοσκοπήσεις που φέρουν τον Εμμανουέλ Μακρόν σίγουρο νικητή στον δεύτερο γύρο, πρέπει να διαβαστούν με προσοχή, σημειώνουν οι ίδιοι αναλυτές. Αυτή η προεδρική εκλογή δεν είναι τυπική, και μπορεί να μείνει έτσι ως το τέλος.